2 Ocak 2011 Pazar

Sükût...



Sükût…

Yara, öyle içten kanar da bazen,
Hayat bir kâbustan ibaret olur.
Dilime düşünce gönlümden sızan,
Sükût nefes nefes ibadet olur…

Issız bir köşeye düşerken ahım,
İnkisar yurdunda yanar nigâhım.
Aklıma gelince çeşm-i siyahım.
Sükût nefes nefes nedamet olur…

Nisyanın koynunda kıvranır zaman,
Kalbime usulca sızar su-i zan.
Sessiz bir çığlığa tutunduğum an.
Sükût nefes nefes sükûnet olur…

Kapılıp sevdanın son girdabına,
Yazılır yüreğim dert kitabına,
Yalnızlık damlarken ıstırabıma
Sükût nefes nefes esaret olur…

Ruhum bu yarada inlerken şimdi,
Sessizlik sükûtu dinlerken şimdi,
Ömrüm sonsuzluğu anlarken şimdi,
Sükût nefes nefes vehamet olur…

Yusuf MESCİOĞLU
01.01.2011