Mevsimdeki
Gözyaşları…
Sessizce
yürüdüğün sokaklarda ızdırap,
Rüzgârların bağrında elvan elvan kokun var.
Şu efkârlı ömrümde cân harap cânan harap,
Çabuk git gözlerini gözlerimden sakın yâr…
Rüzgârların bağrında elvan elvan kokun var.
Şu efkârlı ömrümde cân harap cânan harap,
Çabuk git gözlerini gözlerimden sakın yâr…
Dikkat
et kirpiklerin değmesin bulutlara,
Kan
düşer ardın sıra masmavi umutlara,
Hasretinden
her gece kararan hudutlara,
Aklına
düşer isem melûl melûl bakın yâr…
Dua
et kurtulayım bu sessiz işkenceden,
Damla
damla sen sızar sustuğum her heceden,
Gün
gelir sıkılırsan küf kokulu geceden,
Ruhumu
al, boynuna bir süs gibi takın yâr…
Ömrümü
yokluğunla vuruyor şimdi zaman,
Dar
geliyor kalbime şu koskoca asûman,
Bir
sabah şehrindeki kumrular sustuğu an,
Anla
ki; zevâlimin saatleri yakın yâr…
Gözlerinden
uzakta sensiz can veriyorken,
Duyarsın
başucumda hep seni soruyorken,
Ben
yokluğunu bile bir hayra yoruyorken,
Düşürme
gözlerinden gözyaşını, sakın! yâr…
Çağır
mazide kalan mutluluk mevsimimi,
Söyleme
kimselere bilmesinler ismimi,
Giderken
sende kalan mütebessim resmimi,
Hicrânımla
bir olup tenhalarda yakın yâr…
YusuF
Mescioğlu
Dokuzağustosikibinonüç.
