Sonsuzluk...
Fasl-ı Bahar yurdunda hazana düştü gönül,
Eskiyen takvimlerde yalan oldu unutmak…
Aynalara sır verip, derdi bölüştü gönül,
Melâlin çehresinde, nalân oldu unutmak…
Terk-i diyâr eylerken tenhalara ruhumu,
İkrârıma gücenip, nirân oldu unutmak…
İsmine susmak için gizledim de ahımı,
Tuttuğum her dilekte nihân oldu unutmak…
Mütebessim bir sevda işlenirken kalbime,
Aslına rücu edip unutuldu unutmak.
Eylül son gözyaşını döküyorken kabrime,
Firakımla birlikte uyutuldu unutmak…
Yusuf MESCİOĞLU
∞.∞. ∞∞
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder