Diyemedim…
Diyemedim; sözlerim sahibini arayan
Bir kölenin özgürlük çığlığıdır kalbimde,
Diyemedim; gözlerim yokluğumu bürüyen
Bir kefene sarılıp solacaktır kabrimde…
Sen sultan olmadın ya gönlümün sarayına,
Celâli bir isyanda kıvranır şimdi ruhum,
Yalnızlık otururken bu taht-ı hümayûna,
Bahtıma sürgünleri tuğralar padişahım…
Ömrümün payitahtı hicrana mesken olur,
Fizan’a sürgün yerim gözlerinden zamansız.
Varlığımdan geriye yalnız bir sevda kalır.
Bir sevda ki Sinan’ın aşkı gibi yalansız…
Diyemedim; otağımda cellâtlar bekleşiyor.
Kemendi vurmak için yüreğimin boynuna,
Diyemedim; son nefes usulca yaklaşıyor.
Ve giriyor bedenim karanlığın koynuna…
Yusuf MESCİOĞLU
29.05.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder