Yâr Gönüle Düşünce…
Bu hasret ömrüme vurulduğunda
Ben henüz ondokuz yaşında idim.
Aşk; gönlün tahtına kurulduğunda,
Firâkın ömürlük kışında idim…
Defnedip ben beni kızgın çöllere,
Düştüm bilmediğim tenha yollara,
Bir sevda yüzünden gurbet ellere,
Giderken; en sonun başında idim…
Sustum da alevler sardı her yanı,
Bir sükût ki nirân kılar insanı,
Geçsin diye beklerken köhne zamanı,
Yalnız, yalnızlığın düşünde idim…
Rüzgâr kokusunu getirdi gülden,
Yanında bir selam gamlı bülbülden,
Öperken; yâr vurmuş yaslı gönülden,
Zevâl sofrasının aşında idim…
Baktığım her yere yüzü düştü de,
Sır oldum aynaya izi düştü de,
Müstear ruhuma sızı düştü de,
Sanki bu bedenin dışında idim…
Bir ömür bekledim o gelsin diye,
Yitik yüreğimi o bulsun diye,
Ben mesûd olmadım o olsun diye,
Ben o gün musalla taşında idim.
Yusuf MESCİOĞLU
yirmiaralıkikibinonbir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder