Sen Ben’sin Diye…
Füsunlu gözlerine dalarken her nefeste,
Yüzüme bakan herkes beni gönlünde bulur.
Sensiz can esir düşer ten denen bu kafeste,
Benden gayrı geride sadece bir sen kalır.
Füsunlu gözlerine dalarken her nefeste…
Ahengini gönlünden almıştır sanki zaman.
Ömrümün her yerinde adın ömrüm bilinir.
Sensizlik son takvimde tutuşup düştüğü an,
Şairin kaderinden son kahır da silinir.
Ahengini gönlünden almıştır sanki zaman…
Tahayyül bahçesinde gezerken bakışlarım.
Senden güzel bir güle rastlamadım ben henüz.
Nasılda efkârlıydı kendimi yakışlarım.
Sesini duymak için kanardım, gece gündüz.
Tahayyül bahçesinde gezerken bakışlarım…
Müstear gülüşleri aynalara bıraktım.
Unuttum yalnızlığın rengi nedir gecede.
Sensizlik yoktu artık yokluğundan ıraktım.
Seni yazdı kalemim ömürlük dibâcede.
Müstear gülüşleri aynalara bıraktım…
Aşkın adı sensin hep katre katre ruhumda,
Varlığın varlığımdır artık böyle bilesin.
Gözlerimi açarken ilk vuslat sabahında,
Ağlarsam gözyaşımı gözyaşınla silesin.
Aşkın adı sensin hep katre katre ruhumda…
Muradım sen oldun yâr dua dua dilimde,
Yüreğim başka ismin eşiğinden geçemez.
Senindir bundan sonra neyim varsa elimde,
Beni görenler artık ben ben miyim seçemez.
Muradım sen oldun yâr dua dua dilimde.
YusuF Mescioğlu
Yirmişubatkikibinoniki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder