Bir Kardelen Rüyası...

Bir kardelen rüyası…

Bir kardelen misali her kışı bahar bilip,
Gözlerine son defa baktı ve gitti ölüm.  

Yüreğimin şehrinde yokluğunu ar bilip, 
Umudu yakasına taktı ve gitti ölüm.  

Ayrılma otağından bir ömür burada kal

Diyerek, yollarımı yaktı ve gitti ölüm.   

Soluksuz bekledim de kirpiğinde pür melâl,

Sessizce yanağından aktı ve gitti ölüm…

Şu derbeder gönlümün tahtına kurulmuşken,

Gözlerini görünce kalktı ve gitti ölüm.

Yüreğim gözlerinle kırk yerden vurulmuşken,

Yetmedi, çakmağını çaktı ve gitti ölüm…

Gönlüne râm olunca tutuştu gökte mehtap,

Aşkın son kalesini yıktı ve gitti ölüm.

Tükenirken sayfalar mühürlendi son kitap,

Kapıdan iki büklüm çıktı ve gitti ölüm…

YusuF Mescioğlu…

Yirmimayısikibinonüç.