Hazan...

Hazan…

Âmâ bir tebessümü bırakıp gözlerime
Gittin, gecelerce sessizliği dinledim.
Bir avuç gözyaşında sensiz ve boynu bükük,
Hazana mesken olan bahçelerde inledim…

Sükûtun gergefine işledim şiirleri,
Vefasız bir yürekten ömrüme kan damladı,
Hasretin yollarında gördüğüm şehirleri,
Ayrılık son şafakta kalbimde adımladı…

Her şiir tek sevdanın nihanıdır dilimde.
Sır büyür nefes nefes yüreğimde her akşam.
Böyle derin şir-pençe görmemiştir Selim’de,
Ne yâr bana meftundur nede ben yâre sultan…

Kölesiyim bir ömür tükensem de bağında,
Bu şiir son şiirdir o yâr böyle bilmeli.
Yokluğunu yaşadım delikanlı çağımda,
Artık vakit tamamdır usul usul gitmeli…
Son nefes bu bedeni böylece terk etmeli…

Yusuf MESCİOĞLU
01.02.2010