Vuslatına meftundur yanarken tende yürek,
Ayrılık fermanını yazmış yine şehriyar,
Zindanlardan ziyade bana bir sehpa gerek.
Ağacı yâr, urganı yâr ve hatta celladı yâr…
Bilmem ki sükûtumla kuşları mı incittim.
Neden gözleri nemli ağlamaklı bu diyar,
Güzide bir baharı yalnızlığa terk ettim.
Çiçeği yâr, gülü yâr ve hatta baharı yâr…
İntizar süzülüyor yüreğimden bu gece.
Yine düştü aşkıma ayrılığın şerhi yâr…
Gönlümün defterinde ismin var iki hece.
Yeter! kırsın kalemi bekletmesin şehriyar…
İncitmeden toprağı sessizce gitmeliyim.
Unutmalı yüreğim bu hüzünlü şehri, yâr.
Seni unutmak için yeminler etmeliyim.
Tükenmeli bir gece bu deruni ahûzar…
Yusuf MESCİOĞLU
18.08.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder