Leyli…
Aşkın dergâhında kahır okudum.
Bundandır gönlümün hicrâna meyli,
Her harfte ismini aşka dokudum.
Beni de bir Mecnûn etti o Leyli…
Adımı sordular meftûnum dedim.
Var mısın dediler merhûmum dedim.
Pervaneye aşık bir mumum dedim.
Gönlümü ateşe attı o Leyli…
Kimi meczup dedi kimisi veli,
Ya ermiş dediler yahut da deli,
Verip avucuma bir yaban gülü,
Bülbülle beni bir tuttu o Leyli…
Zor imiş her derdin beşiği olmak,
İsterdim bastığı eşiği olmak,
Sırdır deyip aşkın aşığı olmak,
Sırrımı sırlara kattı o Leyli…
Leyl’i sarıyorken dört bir yanımı,
Habersiz terk etti gönül hanımı,
O’na Şeyda olan masum cânımı,
Aşkın pazarında sattı o Leyli…
Hasret bulaşırken gözüm yaşına,
İsmini yazdılar mezar taşıma,
Yüzünü dönüp de öksüz naaşıma,
Bir dua etmeden gitti o Leyli…
Yusuf Mescioğlu
Yirmikieylülikibinonbir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder